De eerste dag doen we zo'n 250 km, we vertrekken pas om half zes, de tweede dag ook nog een flink stuk, 160 km, maar dan gaan we rustiger aan doen. Op de tweede dag, de eerste morgen vieren we onze trip met koffie met gebak in Marsberg na overnacht te hebben in Büren op een plek waar we al eens eerder gestaan hebben. Binnendoorrijdend via Bad Wünnenburg komen we in Marsberg. Dat is geen plaats om te blijven, we besluiten via Korbach naar Fulda te rijden.

We stoppen in Korbach, een kleine Hanzestad, mooi en sfeervol, maar er is niks open op zaterdag, geen terras te bekennen.

                                                                                                                 Achter het oude stadhuis is een moderne                                                                                                                                         uitbreiding gebouwd, niet echt geslaagd.

In een pand uit 1702 zit een prachtig barok houtsnijwerk portaal

Rond 4 uur zijn we in Fulda, goeie camperplek, supermarkt op 100 mtr. Maar we besluiten buiten de deur te eten en om in het centrum te komen moeten we (lopend) deze steile straat nemen, mooi maar lastig na zo'n lange rit.

De stadspoort naar de Altstad

Een van de vele bezienswaardigheden is deze domkerk, het bijbehorende klooster is in de 8e eeuw door Bonifatius, jawel dezelfde die in Dokkum aan z'n einde kwam, gesticht.

Het is donker als we naar de camper lopen, naast de dom staat dit beeld, twee witte figuren, gesponsord door het bisdom maar zonder religieuze kenmerken. Echt vriendelijk vind ik ze er in het donker niet uitzien

De volgende morgen gaan we de stad verder bekijken. Een stevige en hoge muur omsluit een groot deel van het Bischoppelijk complex, behalve de kerk is er een klooster,  een museum en bestuursgebouwen.

Hier en daar is de muur laag genoeg om, zonder te zien wat er is een foto te maken, dat ziet er best aardig uit. 50 mtr verder kan ik er gewoon in lopen.....

De dienst is zo'n beetje afgelopen dus we kunnen de kerk van binnen bekijken, de organist doet nog een poosje zijn best en dat klinkt indrukwekkend, iets van Bach natuurlijk.

De Altstad is een openluchtmuseum van Barok.

Het oude stadhuis, 250 jaar als zodanig in gebruik geweest, is bijna 500 jaar oud. Het dateert uit 1531.

Teruglopend naar de camper lopen we door een modern stukje Fulda, links de rechtbank en het OM, rechts het belastingkantoor van de stad.

Deze prachtige reiger is het laatste dat ik in Fulda op de foto zet, de weerspiegeling is vrijwel perfect.

Van Fulda naar Münnerstadt in Bayern is ongeveer 70 km. Ook daar een prima gratis camperplek met de stad op loopafstand. Alleen water tappen lukt niet, maar we hebben nog wel even wat. We gaan lekker met een wijntje en een biertje in de schaduw van de bomen naast de camper bijkomen. Ik maak een lekkere pastasalade als avondmaal en als we die op hebben drinken we, na een korte wandeling, koffie in het centrum.

De 3e dag, 20 augustus gaan we naar Weimar, toch wat meer km dan we ons hadden voorgenomen. We stoppen onderweg voor koffie met wat lekkers in Hilderburghausen. We zijn dan in Thuringen, de voormalige DDR. Wat opviel was het ontbreken van het herdenkingsbord aan de vroegere grens met daarop de datum waarop daar de grens open ging.

In Hilderburghausen staat een beeld naar een rond 1830 gevonden fossiel van een heel vroege bewoner van wat nu Duitsland is, zo'n 240 miljoen jaar terug liep deze saurusachtige daar rond.

Dit zijstraatje van de markt laat zien hoe veel kleine steden in het oosten van Duitsland er nu uitzien.

Maar ook dit, onveranderd en                                                 dit, mooi gerestaureerd en verbeterd kom je tegen

Onderweg eten we een lekkere boterham van het brood dat we gekocht hebben op een plek met uitzicht. De vogel is er een van velen die we zien, en waarvan de kwaliteit van de foto nog net aanvaardbaar is.

In Weimar staan we op een cp die €10 per 24 uur kost. Aan een drukke doorgaande weg, maar dicht bij het centrum, wij lopen daar een kwartiertje over. Dat gaan we na het eten dan ook gelijk maar even doen.

Straatverlichting is - in dit deel van Duitsland - een stuk kariger dan in NL hebben we opgemerkt. De 21ste gaan we bij daglicht Weimar, we waren er al een keer, bekijken.

De volgende morgen gewoontegetrouw koffie met wat lekkers op een terras, een viool/gitaarduo zorgt voor de muzikale omlijsting.

De paarden voor het touristenkoetsje lopen blindelings naar de kraam waar ze allebei een broodje van de uitbaters krijgen.

Even een privé telefoontje.                                                                                                                                       Binnenplaatsen zijn zeker ook vaak mooi

Een mooie combinatie van oud en nieuw.

Hier en daar mooie Jugendstill

Voor we Weimar verlaten maak ik wat avondshots van de cp.

Voor de 22ste hebben we een bezoek aan Buchenwald op t programma staan. Het bezoeken van een concentratiekamp is een raar fenomeen, we hebben er al een paar bezocht. Het is elke keer weer afschuwelijk en aangrijpend, en toch willen we die kampen met eigen ogen zien.

Hier twee barakken en de toegang tot het kamp. De barakken zijn na de oorlog gebouwd door de Russen, die het kamp gebruikten om, jawel, politieke tegenstanders op te sluiten, waaronder veel Nazi's.

Van het kamp is fysiek niet zo heel veel over, dit is het crematorium.

Een wachttoren en een stuk van het geëlectrificeerde hek.

De barakken waarin de gevangenen werden opgesloten zijn allemaal verdwenen, wat rest is een sinistere plattegrond schaal 1:1. 

Hier en daar staan en liggen gedenkstenen die een deel van het gruwelverhaal extra aandacht geven. Kleine stukjes historie die van de verbijsterende misdadigheid vertellen.

We rijden naar Neustadt an der Orla, een cp bij Heinrichs Ruhe, een restaurant, dit is het uitzicht.

En ook de maan doet het goed vanaf de berg waarop we staan

De 23ste rijden we naar Greiz, best een leuke en mooie stad, maar ook weer met een onderontwikkelde touristenbusiness. Met moeite vinden we een terras met kuchen, keus uit slechts 2 soorten, minimaal in  Duitsland. Op de berg een prachtig middeleeuws complex.

Dit pand wordt opgeknapt, je kunt zo goed zien dat onder het pleisterwerk tot bovenin een vakwerkconstructie is opgetrokken.

prachtige maar doodstille straten

Van Greiz rijden we naar een cp, het wordt de vierde in onze zoektocht naar een beetje plek. We rijden door het Erzsgebirgte, en dat is aan de aarde hier een daar goed te zien.

De bodem kleurt rood van het ijzererts

Omdat we rustig aan rijden is het goed  te doen om vanuit de camper het landschap te fotograferen

De berg op deze foto is een berg mijnafval. De russen exploiteerden hier oa. uraniummijnen. De duitser vertelde ons dat uranium in de volksmond pechstein heet. Pech omdat je ziek wordt van die stenen, curieus.

De camper vanaf de 50 mtr hoge uitkijktoren.

Omdat we nog steeds de voorruit niet hadden schoongemaakt helpt moeder natuur een handje, wat heet, de hele camper wordt in een hevige stortbui gewassen, we gaan maar even stil staan als dat kan.

De Elbe bij Pirna, ook weer een mooie stad, vlak onder Dresden. Hier een gratis cp aan de ene oever, helaas is de pont uit de vaart zodat een wandeling van 1,5 km nodig is om het centrum te bezoeken.

Wij gaan de stad in via dit viaduct, bij het hoge Elbewater van 2002 stond dit viaduct helemaal onder water.

Ook hier weer prachtige straten met zachte pasteltinten alom. Aan het einde de Marienkerk.

Het marktplein met veel horeca.

Een smalle straat leidt naar de kerk.

Behalve dat het een hele mooie kerk is, is er deze bijzondere balkenconstructie die het dak stut. Een knap staaltje architectuur en bouwkunst, zeker omdat het al een paar honderd jaar meegaat.

Prachtige banken links en rechts

De dakramen in dit pand hebben een bijzonder accent gekregen door de gele driehoeken links en rechts.

Ook de schilders zijn absoluut topvaklui. Alle versierselen rondom de ramen zijn nep. Niets is reliëf, het is allemaal (alleen maar) geschilderd.

De stad met de zwarte kerk vanaf de cp

De 25ste kijken we naar de weerkaart, aangezien het te ver is om naar beter weer te rijden besluiten we gewoon te doen wat we gepland hadden. We gaan naar Bautzen. Onderweg stoppen we om 't dichtsbijzijnde tankstation te vinden, we staan bijna droog. Bautzen heeft een prima gratis cp op loopafstand, minuutje of 20, van de Altstad.

Bautzen ligt aan de Spree, daar een niet al te brede redelijk snelstromende rivier. Vanaf de brug over de Spree heb je een mooi zicht op een deel van de Altstad. De stad ligt heel dicht bij Tsjechië, de straatnaamborden en borden met teksten over bijv. een gebouw zijn allemaal tweetalig. Vermoedelijk spreken veel mensen -ook-Tsjechies.

Net als elders wordt de gevel van een te restaureren pand gecamoufleerd het een giga spandoek met daarop  -reclame- afbeeldingen. Een ornament past er niet achter, dan maar een gat  gemaakt.

Ook hier mooie eeuwenoude straten met statige pastelkleurige panden.

Bautzen is bekend om z'n mosterd, vandaar de Senfstube vlak bij de Schnitzelstube.

Simson is een bromfiets/motorenmerk uit de DDR periode, maar bestaat nog steeds. In een winkelcentrum werd oa dit model tentoongesteld, een 2 persoon brommobiel met linnen kap. Een heel practische constructie, de motor is goed bereikbaar voor onderhoud en de tank zit voor de zitplaats van de passagier (kun je hier niet zien)

Een staaltje sociaal realisme, de fontein op de markt kent zes van deze kunstwerken. Ik vond één voor mijn album wel genoeg.

De Spree kan ook in het dal aan de rand van de stad worden overgestoken, een idyllisch stukje Bautzen.

Hier een hotel met terras aan de rivier.

Zicht  op de Altstad vanaf de westelijke oever.

En even onverwacht als we op reis zijn gegaan bëeindigen we de reis. Een zeldzaam gezondheidsprobleem dwingt ons de 26ste naar huis te gaan. Gelukkig blijkt het relatief onschuldig en snel weer voorbij te zijn.