We hebben in de loop der jaren geleerd dat de camper na een lange periode in de opslag altijd wel wat mankeert. Stilstand is achterruitgang tenslotte. Op 3 maart halen we de camper op en de 4e gaan we een dag of 4 op reis. Die vier dagen worden en maar 2, niet omdat de camper erge mankementen heeft, maar omdat Christine ziek wordt.

De testrit is wel degelijk nuttig, voor we echt gaan rijden checken we de verlichting. Een koplamp doet 't niet. Dus voor we naar het westen rijden, even bij Freddy, Hanzestadcampers, langs. Een bijzondere oorzaak maakt dat de lamp het niet doet, een (steen)marter heeft een draadje doorgeknaagd. Vorig jaar hebben we de koplampen voorzien van led verlichting, zuiniger en beter licht. Die heeft Freddy niet op voorraad. Tijdelijk andere lampen is dan de meest logische oplossing. Maar ja, Freddy kijkt nog eens goed en besluit dat het wel gewoon ouderwets gerepareerd kan worden. Dus na een kwartiertje gaan we op reis. Gaandeweg zal blijken dat de oplaadfunctie van de huishoudaccu's niet goed werkt. De bestemming is Gouda, mooie stad met prima camperplek op loopafstand, echt, van het oude centrum.

Het weer is niet je dat, maar tegen de middag moet het droog worden. Het laatste stuk rijden we door het groene hart van Holland, een mooi stuk NL. Foto's vanuit de camper, dus niet super vanwege de regen op de ramen en in de lucht. Uit het feit dat de doorgaande weg eigenlijk een dijk is, en de toevoeging waard veelvuldig gebruikt wordt voor een stuk grond, kun je afleiden dat het hele gebied ooit moeras was. Stukje bij beetje drooggelegd en zo'n drooggelegd stuk heet daar geen polder maar waard.