Al wandelend over het vlonder zie je ze vliegen. Roofvogels die hun maaltijd bijeen roven.

                                                                                                                                                         Uitblazen en opnieuw op jacht

Het vlonderpad ligt aan de westelijke kant, de oostelijke kant is veel minder toegankelijk, maar minstens zo mooi. Hier staan veel vogelaars met zeer geavanceerde kijkers vogels te bekijken. We rijden, na goed geslapen te hebben, van hier verder naar het zuiden. 

We rijden dwars door de Ardennen, mooi maar nog altijd veel gruwelijk slechte wegen, vermoeiend dus. We overnachten in Bogny sur Meuse, een rustige gratis plek aan de Maas. Een paar honderd meter verder is ook een camperplek, die is niet gratis het verschil is dat die stroom heeft, maar we kunnen zonder externe stroom alles doen wat we willen. Op dit bankje drinken we wat, er komt een mooie zwarte kat buurten, een aanhalig beestje. Maar ze staat niet op de foto.

Nog niet echt donker, maar de avond valt

Om wat rust te nemen overnachten we 2 nachten aan het meer, het is mooi, zonnig en rustgevend. De camperplek kost €4 per nacht. De plek is keurig ingericht, alleen is het oude sani-station afgesloten terwijl het nieuwe nog niet klaar is. Nou ja, je kan niet alles hebben. Op de camperplek staan 2 reisbekenden, Wim en Wobbie, we hebben ze in Marokko ontmoet en kletsen lekker bij. 

We rijden naar Auxere, er is daar een prima gratis camperplek dicht bij het centrum. Even de Yonne oversteken en je bent er. 

De cathedraal van Auxerre, Christine maakt een foto van een van de portalen, daarmee maakt ze ook zichtbaar hoe groot ook dit clericale machtspaleis is

Auxerre is wel een mooie stad, dwz het oude deel, maar mist in 't centrum de typische Franse pleintjes met terrasjes hoewel dit beeld wat anders suggereert, we hebben er toch wel een kopje koffie gedronken.

De 30ste gaan we naar Beaune, daar hebben we afgesproken met vrienden die van hun vakantie in Spanje op de terugweg naar huis zijn. Het weer is wat minder. Rond half één zijn we in Beaune. Een stokbroodje van de Carrefour en even lunchen in de camper. Onze vrienden zijn er rond 4 uur, eerst koffie en bijpraten en dan Beaune bekijken. Gelukkig is het droog dus we kunnen genieten van het moois dat Beaune te bieden heeft.

Even hartelijk lachen om een vergissing.

Dit is de hospice, zou het oudste ziekenhuis van Europa zijn.

BMW 635csi. Schoonheid uit de jaren '80 denk ik.

Straatje op de terugweg naar de camper nadat  we samen gegeten te hebben.

De volgende morgen, 1 oktober gaan we samen nog een wandelingetje door Beaune maken.

Dit is het zicht op de achterkant van het Hospice, meer dan een blik van de muur er wat daarboven zichtbaar is zit er niet in. Het mooie dak is gelukkig wel goed te zien.

Na Beaune rijden we naar Chalon sur Saone, daar staan we ook weer op een prima - gratis- plek op loopafstand van het centrum. 

De fontijn is rood vandaag, wrang gezien de gebeurtenissen in Catalonië.

Als je een mooi balkon aan je appartement op de tweede verdieping hebt wil je ook dat het er mooi uitziet. 

Muurschildering met ik gok Voltaire. Maar de blauwe bloempot met rode boom erin mag er ook zijn.

Stadhuis met plein

Saone

Tussenwoning

op 2 oktober zijn we in Dole, mooi maar op maandag een soort spookstadje, we zullen er de volgende dag nog eens doorheen wandelen, al was t maar omdat dan de overdekte markt open is.

Louis Pasteur is in Dole geboren, dat zie je uiteraard op verschillende plekken en manieren terug

Dit trappenhuis dateert uit de 16e eeuw, natuurlijk is het vele malen aangepast, maar het is erg ruim van opzet.

Alleen de poort links onderin in dit pand is er echt, de rest is muurschildering

De wipkip is kapot, die wordt netjes door deze mannen van een nieuwe handgreep voorzien

Dinsdagmorgen nog een keer Dole in, het regent een beetje.

De overdekte markt is niet erg gevuld, dinsdag is vast geen goede zakendag, zeker niet buiten het hoogseizoen .

Na Dole rijden we naar Dijon, een drukke levendige, en mooie stad. We staan er op de camping, de bushalte is 5 minuten lopen, 8 x per uur komt ie langs. We staan op de relatief goedkope camperplekken. We kunnen de faciliteiten gebruiken, maar er is geen ruimte voor stoel of luifel. Sois.

In een stad als Dijon lopen zeer zwaar bewapende militairen rond, ik heb ze niet gefotografeerd, zal misschien wel mogen, maar als het niet ok is levert dat veel gedoe op.

Dijon was de hoofdstad van Bourgondie in de middeleeuwen, bestuurd door historische beroemdheden als Karel de Stoute en Philip de Goede. Deze poort leidt aan de achterkant naar de binnenplaats van het hertogelijk paleis.

Kopie van de verklaring van de rechten van de mens en de burger uit de late18e eeuw. Deze kopie hangt in het deel met een bestuurlijke bestemming. De burgemeester en wethouders hebben hier hun kamers.

Praalgraven van Filips de Stoute, Jan zonder Vrees en Margaretha van Beieren, de foto is gemaakt door een glazen deur, vandaar de reflectie. De praalgraven bevinden zich in het museumdeel van het oude paleis, maar je kunt ze dus zo ook bekijken.

De voorkant van het paleis, een flink plein binnen de hekken, maar ook voor het hek is nog een groot plein.

Deze loodgieter/zinkwerker heeft zojuist een onderdeel van zink gemaakt. Na wat gepuzzel besluit 'ie het gewoon neer te leggen op de lift met wat verzwaring erop om te voorkomen dat 't naar beneden valt.

Uiteraard zijn er ook rustige straten in Dijon.

4 oktober rijden we naar Villegusien le Lac. Een kunstmatig meer van ruim 100 jaar oud dat vooral als waterreservoir dient. Onderweg willen we boodschappen doen bij een grote Carrefour, maar daar kunnen we met de camper niet terecht. Hoger dan 2.10 mtr mag er niet in. We doen dan boodschappen in een kleine dorpssuper. Diepvriespaella, die is, blijkt later, zo slecht nog niet. 

Het meer wordt gevoed door twee of drie kleine riviertjes, dit is de uitwateringsconstructie die het achterliggend landbouwgebied van voldoende water moet voorzien. 

Wandelend langs 't meer besluit ik er toch maar helemaal omheen te lopen. Een km of zes.

De resten van een vogel. Het meer zit vol vis, vooral karpers schijnt 't.  Er wordt gevist door zeer goed uitgeruste vissers. Een tent met stretcher, kookspullen en een zonnepaneel voor de smartphone.

Bijna halvewege ben ik aan de overkant van de camperplek. Ik fluit op m'n vingers en zwaai maar zie geen reactie. Dus whatsapp ik even. Christine heeft me wel gehoord en gezien en maakt foto's van mij vanaf de overkant. Als ik verder loop kom ik in een moddergebied terecht. Bij elke stap zak ik een cm of 10 in de modder. Een zwaar stuk lopen met aan het eind een steile dijk waar ik op handen en voeten naar boven klim. Dan nog het hek beklimmen en ik ben op het voetpad van de brug.

Hengel constructie met  2 hengels aan het werk

En ook voor vissen geldt, jong geleerd oud gedaan

Aan de andere kant van de brug ga ik verder, ik loop een pad met borden, maar iemand heeft een bord uit grond gerukt en ik neem de verkeerde afslag. Kom weer in de modder terecht, maar kom betrekkelijk dicht bij deze mooie zilverreigers.  Iets later zie ik ook een ree op een meter of 25 wegsprinten. 

Dit is een van de kleine stroompjes die het reservoir vullen. Ik volg het tot ik bij een bruggetje kom en uiteindelijk op de juist weg naar de camperplek kom. Na zo'n 1,5 uur ben ik terug. Gelukkig schijnt de zon en kan ik ook van de zon genietend m'n verdiende biertje nuttigen.

De lijn van de visser schittert als hij uitgooit.

Beet, even meten, maar dan weer terug in 't water

Van Villegusien le Lac rijden we naar Langres, km of 15 verder. Mooi oud stadje, goeie camperplek.

Een houten heiligenbeeld dat door de elementen veranderd is in een zombie uit een horrorfilm

De kerk lijkt weinig populair in Langres, ook dit gebouw kan wel een opknapbeurt gebruiken

De bouwvakkers gooien van alles in de container, het valt niet mee op tijd af te drukken.

Onze laatste plaats is op 6 oktober Metz, Nancy was de bedoeling, maar dat bleek een tamelijk camperonvriendelijke stad. Metz kennen we al, dus daar gaan we met plezier nog een dagje staan voor we weer naar huis gaan. Bij aankomst in Metz zien we iets nogal ongebruikelijks. Helaas heb ik er geen foto's van. We zien twee kraaien een derde kraai flink te pakken nemen. De een drukte het slachtoffer met z'n klauwen op de grond terwijl de andere stevig op hem inpik. Kraaiensnavels zijn bepaald geen klein slappe dingen. Lange scherp gepunten wapens.

Openbaar groen hangend aan een brugleuning, de herfstkleuren van de boom er achter maken het bijzonder.

Ook Metz is uiteraard voorzien van een cathedraal, niet misselijk ook. Het geel is de natuurlijke kleur van de steensoort. Wel iets vies van de uitlaatgassen, maar echt geel.

Formidabele gotische bouwkunst, binnen is het zeker 30 mtr hoog.

Bellende mensen, prachtige scene zou ik zeggen.

Zo maar zo'n mooie Franse straat. Zaterdag de 7e  weer naar huis. Heerlijke reis gemaakt.