We maken een wandeling door een wat ouder deel van Alta, ook niet spectaculair, gewoon een middenklassebuurt. We moeten hier een dag staan omdat we alleen hier gas kunnen laten (bij)vullen, daar is vanmorgen nog een reden bijgekomen. Een van de koppelstukjes in het watersysteem is kapot en moet vervangen worden. Hoop dat dat morgen kan. Hier lopen wat meeuwenjongen, leren waar eten te halen valt.

Hier een blik op een garagebedrijf en het fjord.

Noorwegen is vrijwel nergens mooi vlak, dus ook hier wat klim-en daalwerk bij het wandelen, de witte bus rijdt op de E6, een belangrijke route van zuid naar noord, hier gewoon een tweebaans weg met zebrapaden en rotondes. Zeebrapaden zijn buiten de grote steden overbodig. Elke auto stopt voor overstekende wandelaars, echt verbluffend hoe veilig je hier, in vergelijking met NL, kunt oversteken (zelfs taxi's stoppen voor je)

En dan zijn we, 1,5 uur later terug bij de kerk en onze CP, een parkeerplaats, vanuit deze hoek vind ik de kerk wat (van de contouren) van een slagschip hebben.

Dag 33, 15 juli 2019.  We beginnen de dag met bezoeken aan drie campergarages in Alta, we vangen overal bot. Te druk, geen kennis, maar aller vriendelijks, Bij een kan ik zelfs gereedschap lenen om het zelf te proberen. Dat gaan we niet doen. Dan naar de gashandel, probleemloos wordt de lege fles gevuld en de half lege bijgevuld. Genoeg voor de rest van de reis. We gaan naar Nordkjosbotn, daar zit een campergarage die verstand van Knaus heeft. 300 km. Onderweg stoppen we een paar keer voor broodjes foto's, cassette legen enz. Bij de eerste stop kunnen we buiten aan een picknick tafel iets eten en drinken. De meeuwen mogen mee genieten van het stukje 'stokbrood' dat we niet op kunnen.

We besluiten al rijdend de garage in Nordkjosbotn als laatste kan te consulteren, als die ook geen (betaalbare) oplossing heeft gaan we gewoon zonder water uit de kraan verder en doen we het met flessen of een jerrycan. Leve het avontuur. Het landschap is weer fenomenaal

Dit is het Lyngen gebergte, Heel ruig. Mariniers hebben daar hun winterbivak.

De foto hierboven maakte ik vanaf een plek naast een huisje aan het fjord, daar hingen ook wat vissenkoppen te drogen

Hobbyisten heb je overal, miniatuur Madurodam in de voortuin

Het uitzicht vanaf de parkeerplaats bij de Knausdealer

Dag 34, 16 juli 2019  We staan weer om 7 uur op en zijn om klokslag 8 uur bij de garage. Daar zit een buitengewoon competente receptioniste, ze blijkt ook monteur te zijn, die regelrecht naar het onderdelenvak loopt waar het verbindingsstuk dat kapot is te vinden is. Als we haar vertellen dat we willen dat de garage de zaak repareert, zegt ze dat ze even wil kijken hoe het er uit ziet. Dan vraagt ze om de sluitel en rijdt onze camper naar de werkplaats. Ze vertelt waar we koffie kunnen vinden en waar een sofa om te wachten is en gaat aan de slag. De koffie is beter dan wat je meestal koopt in Noorwegen en we bekijken wat droomcampers in de showroom. Als ze terugkomt is de boodschap dat het wel kan maar dat dat € 600 kan kosten, dat komt door het uurloon daar, rond de € 110. Dat vinden we een tikkie te veel, we vragen of ze het dan zo kan doen dat we alleen koud water hebben en dat de kachel het doet. Dat zal wel lukken dus ze verdwijnt weer naar de werkplaats. Half uurtje later komt ze terug met de boodschap dat het toch helemaal weer werkt, ook warm water, ook de kachel. Ze heeft een andere aanpak gevonden. Nu zijn we €190 kwijt, ook geen kattepis. maar te doen. We ontbijten in de camper en gaan naar Tromso. Ook weer een mooie route., omdat de voorruit nog steeds smerig is slechts een paar foto's vlak bij Tromso, deze brug moeten we over naar de stad.

Tromso

Net buiten het centrum parkeren we de camper en gaan aan de wandel.

Het centrum van Tromso beslaat ongeveer drie straten die een beetje sfeer hebben. Voor meer verhaal kun je bij http://christinedaaleman.jouwweb.nl/noorwegen-2019 terecht.

De Hurtigroute doet ook Tromso aan, dat gaat met flink wat getoeter gepaard. Iederen moet dat weten. Ook in Tromso struikel je over de souvenirrommel, de cruisegasten moeten geld uitgeven.

Tromso is als enige stad in het Noorden in WOll niet door de Duiters gebombardeerd, desalniettemin zijn er veel lelijke gebouwen neergezet.

Maar ook mooie, dit is de bieb en aan de overkant van het water staat deze kathedraal, ook weer zo'n mooie kerk

Hier is een oud vissersschip (niet) te zien, neergezet in een glazen gebouw. Maar helaas, 'closed fot the season'. Het is onderdeel van de universiteit van Tromso die zich vooral richt op de arctische visserij en off shore business. En ja, in de zomer is de universiteit gesloten. En dat vind ik dan wel jammer.

Dit is een tunnel met daarin maar liefst 3 gewone rotondes. Toch wel bijzonder.

Vlak voor aankomst bij onze plek voor de komende nacht steekt deze jonge vogel over, Het zou een jonge Moerassneeuwhoen of een Auerhoen  kunnen zijn

Rechts het eiland waar we moeten zijn

Even de brug oversteken

Ons uitzicht voor vandaag, de wolken zien er dreigend uit, maar dat is ver weg boven de bergen, wij hebben af en toe wat zon en een niet erg dicht wolkendek.

Dag 35, 17 juli 2019, We verlaten Sommaroy, maar voor dat we weg gaan wandelen we door het bewoonde deel van dit eilandje. Deze berg viel ons beiden op door de bijzondere vorm, alsof 'ie ontworpen is.

Aan de ene kant van de brug de jachthaven, aan de andere kant de vissersboten. Doorkijkje vanuit het dorp.

                                                                                                      En overal de onvermijdelijke visserij.

Hier wonen de gewone noren.

En ook hier een kerk met een bijzondere uitstraling, Noorwegen heeft een staatsgodsdienst, wellicht dat dat een rol speelt bij de toch wel opvallende vormgeving van kerken.

Dit is een klein vogeltje, Tapuit, kleiner dan een mus en het barst er van in noord Noorwegen, eigenlijk niet scherp genoeg, maar ik vind 'm toch aardig.

Na de wandeling rijden we naar de pont, we denken ruim op tijd te zijn, hij gaat om drie uur en we zijn er iets voor 2-en. en hebben zo de tijd om rustig een boterham te eten. We krijgen meer dan genoeg tijd, De pont van drie uur is vol voor wij aan de beurt zijn. nog 2 uur wachten dus op de voigende. Mannen en jongens doden de tijd met vissen.

De boottocht benutten we om kranten te downloaden, prima wifi aan boord en buiten is het gewoon noord Noorwegen, zee en bergen. Dit is het eerste stadje op het eiland Senja ,het eiland waar we heen gaan. Senja is een buitengewoon mooi en ruig eiland, de weerberichten zijn bovendien zon voor de komende dagen, dus we hopen hier ook van mooi weer te kunnen genieten. We rijden naar een CP  bij een kerkhof, maar die blijkt vol.

Dus gaan we zoeken, we vinden niets waar we lekker kunnen staan, dus we rijden naar een betaalde CP  bij een jachthaven in Husoy. Daar is echter ook een parkeerterrein en dat kost niks, bovendien staan we daar wat hoger zodat het uitzicht leuker is. Husoy is een visserijdorp op een eiland in een baai, hoe mooi wil je het hebben.

Zowel de plezierboten als de vissersschepen liggen veilig achte de dijk en de muur

Over deze weg zijn we hier gekomen en gaan we ook weer terug, Veel stadjes en dorpen zijn maar met één weg met de rest verbonden. Er zitten een paar tunnels in de weg, smal, net geen eensbaanstunnel, maar je bent blij als er geen tegenliggers zijn.

In de baai, glashelder water, leven deze (vermoedelijk) zee-egels.

De schepen die de vis vangen, en het gebouw waar ze, de vissen natuurlijk, verwerkt worden

En hier wonen die vissers en visverwerkers, tegen de bergwand aan boven de haven en fabriek

Nauwelijks wind, daardoor een mooi glad wateroppervlak.

En nog maar een keer de baai in de avond, donkerder dan dit wordt het niet 

Dag 36, 18 juli 2019,  We maken vandaag weinig km. net 50. Senja is zoals gezegd een mooi eiland met een heleboel mooie dorpjes en plekken om te wandelen, rond te kijken en te genieten van alle moois. Daar komt bij dat het fantastisch weer is geworden, blauwe hemel, dus volop zon. We gaan eerst naar het stadje aan de overkant van waar we gisteren stonden, 4 km hemelsbreed en 24 rijden. Fjordgard. Natuurlijk weer een mooie rit, maar ook spannend, we gaan door twee enkelbaanstunnels, een is onverlicht. 

Husoy nog een keer van wat hoger op de weg naar Fjordgard. Er hangt dan nog wat lichte bewolking, maar die verdwijnt helemaal. 

Fjordgard, hier wandelen we een poosje tot het koffiecafe om 12 uur opengaat. Tussen de huizen door klatert een romantisch beekje, ik weet nu dat zo'n bergbeekje ook heel behoorlijk te keer kan gaan.

Na Husoy rijden we naar Mefjord, vergelijkbaar maar iets meer bedrijvigheid. De reis door de tunnels terug is nu opletten geblazen, er is aardig wat verkeer van de andere kant dus een paar keer is het stapvoets rijden. Gelukkig hoeven wij niet achteruit, De anderen staan er telkens beter voor om uit te wijken of achteruit te gaan.

De omgeving blijft natuurlijk indrukwekkend hoewel het wel went.

Als we onderweg vuil water moeten lozen zie ik dit schip, het wordt helemaal 'overhauld' het wordt dus helemaal opgeknapt en up to date gemaakt. Ik ben verbaasd om te zien dat de wanden van relatief kleine aan elkaar gelaste staalplaten zijn gemaakt. Er lijkt minsten één nieuwe tussen te zitten. Het zou me niet verbazen als dat is om het schip sterker te maken, dit soort schepen krijgt het hevig te verduren bij pak 'm beet windkracht 12 en golven van 25 mtr hoog. 

Mefjord vanaf een berg. We staan in Mefjord laag aan het fjord op een CP met een prachtig uitzicht, maar een tikkie krap. Later lazen we dat er een grote CP , ook met een prachtig uitzicht over zee, op die berg is. Als we hier morgen nog een dag blijven gaan we daar staan.

                                                              Je kunt boten huren om (op zee) te gaan vissen, aan het einde van de middag hebben we er heel wat binnen zien komen.

Senja is een eiland met een aantal 'vingers' met daartussen niet zulke heel grote fjorden. De rotsen aan de overkant van de CP zijn zo'n 3,5 a 4 km weg. Dat deze 'vinger' zo'n stuk rots als eindpunt vind ik wel mooi. Ik heb hier heerlijk in de zon een biertje gedronken en een dutje gedaan. Life is OK.

Dag 37, 19 juli 2019 Een dag waarop we heel weinig doen, we rijden niet meer dan 10 km, boodschappen doen en afval wegwerken in een nabij gelegen dorp, Verder genieten we van fantastisch weer. We staan in het zelfde stadje als gisteren, Mefjord, maar op een andere, grote CP. 's Middag 'wandelen' we een berg op. Helemaal de top halen lukt net niet, maar de foto geeft een behoorlijk beeld van hoe hoog we zijn gekomen. Tot onze grote verrasing zie we een veelvraat., Dat zijn marterachtigen, het dier dat wij zagen was rond de 40 cm. (ex staart) Het zijn nachtdieren, dus mogelijk hebben we het beest wakker gemaakt en ging hij/zij er vandoor. Helaas te snel voor een foto. Onze camper staat los van de anderen rechts op het middenveld.  Daarnaast een overzicht met het dorp erbij

's Avonds gaan we naar de zee en de niet-zonsondergang kijken. We zijn zeker niet alleen. Tientallen Noren komen ook kijken, dit weer komt echt niet heel vaak voor. Het sterft er natuurlijk van de muggen. Hele gezinnen komen met tentjes, matjes, slaapzakken, en wat je maar bij je wilt hebben op zo'n superscene.

Vrij camperen is Noorwegen is echt breed verspreid, jong en oud doet het. Wat wil je ook als je dit soort plekken beschikbaar hebt en er gewoon gebruik van kunt maken.

Dag 38, 20 juli 2019 We gaan het eiland Senja verlaten, we doen dat zonder al te scherp vastgelegd eindpunt. Als we een mooie plek tegenkomen kan dat zo maar de plek voor de nacht worden. Uiteindelijk wordt dat Harstad, een stad op de Västeralen. Onderweg weer een paar niet te fotograferen verrassingen, een volwassen zeearend op een mtr of 20-40 hoogte. Nog nooit zo'n grote vogel in het wild van zo relatief dichtbij gezien. Een spanweidte van minimaal 2 mtr, ongelofelijk mooi. Later vliegt er uit de berm een korhoen voor de camper langs, we kunnen 'm goed zien, en gelukkig raken we hem niet. Jullie moeten het qua vogels doen met deze jonge scholeksters die zich laven aan de warme stenen, ook leuk.

Onderweg komen we een uitkijk tegen die iets boven de berg uitsteekt. Daar zie je dit.

In de uitkijk is een rolstoelbaan gemaakt, of een golf gesymboliseerd. Christine gebruikt 'm om nog een tikkie hoger een foto te maken.

Bij de pont moeten we twee uur wachten, we zijn er rond 6 uur, dus mooi tijd om pannenkoeken te bakken en natuurlijk foto's te maken.

Onderweg naar Harstad

Ruim voor we bij de pier zijn gaan de muil van de pont open, ook wel eens leuk.

Harstad is een verrassing, een leuk stadje met een aangename sfeer, we staan er midden in de stad bij de haven. Prima plek.

Vast een oud havenkantoor en het uitzicht vanuit de camper rond 23:30

Dag 39, 21 juli 2019  Het is nog steeds mooi weer als we opstaan. 20 graden ongeveer, dus een wandeling in korte broek en zomerbloes. 

In Harstad wonen een kleine 25.000 mensen, toch heeft het een universiteit en een concertzaal. Langs de haven zijn aardig wat flats gebouwd, deze hier zijn niet heel recent, verderop staat wel een complex dat er behoorlijk nieuw uitziet.

Achter de nieuwbouw ligt een gewone buurt met zakenpanden en woonhuizen.

Hier zie je de Kunstuniversiteit met vlak bij een hotel en het Kulturhuset, in dat complex is ook de concertzaal te vinden. Er wordt dus ogenschijnlijk ook slim samengewerkt met/door publieke en commerciële instellingen

Om de hoek het nieuwere complex en de achterzijde ervan

Aan de kant van de baai waar onze wandeling begint staat, vlak bij de vertrekhal van de Hurtigruten, de camper. Dat parkeerterrein zal tzt ongetwijfeld ook gevuld worden met luxe appartementen                                                                                      Omdat het zondag is is de fontein aangezet.

Na de wandeling hebben we Harstad wel gezien, een leuk, relaxed stadje met een aangename sfeer. We rijden 18 km naar een parkeerplaats aan het water, de zee. Langzaam betrekt het en tegen half 4 begint t zachtjes te regenen. Voor het zover is genieten we van het uitzicht, de horden vissen die boven het water uit springen en zowaar een bruinvis, die zich vermoedelijk tegoed doet aan de vissen. Ondanks dat we heel veel vissen zien springen lukt het niet er ook maar één compleet in beeld te krijgen, ze zijn niet erg groot en wel erg snel en ze duiken, letterlijk, op op de plak waar je net niet door je camera kijkt. Je hebt dus hooguit het staartje te pakken.

Vóór het weer verslechtert is de zee redelijk glad, zo glad dat laag vliegende meeuwen een spiegelbeeld in het water hebben.

Niet super, maar toch de moeite waard, een bruinvis, althans dat concluderen wij ogv Google

Later op de avond toch nog even naar buiten, er is veel reuring van vissen in het water, dat levert geen foto's van vissen op, maar wel deze meeuw

Dag 40, 22 juli 2019  Vandaag rijden we naar Sortland, iets meer dan 50 km. We zijn daar eerder geweest, ik heb daar toen een vest bij H&M gekocht, kleding is een van de weinige dingen in Noorwegen die ongeveer net zo duur is als in NL. Helaas is het klassieke Noorse koffiehuis in Sortland er ziele, geen lekker gebak dus. Sortland heeft een langlopend kunstproject, nl. zo veel mogelijk huizen blauw schilderen. De man in het toeristenbureau legt het uitgebreid uit. Inwoners krijgen 20% korting als ze blauwe verf kopen voor hun huis. Er is wel wat weerzin, maar toch is er opvallend veel blauw gebruikt.

Maar eerst 2 fot0's van de pont. 

De ponten in het noorden hebben vaker een accomodatie voor de passagiers dan die in het zuiden, ook al duurt de overtocht in deze maar 20 minuten. Koffie en ijsjes oa.

In mijn jonge jaren heb ik een paar jaar in de scheepsreparatie in Rotterdam eo. gewerkt, Ik heb daar nooit een schip gezien met aan de ene kant het bord stuurboord (rechts) en aan de andere kant bakboord,(links) gezien van de brug naar de boeg, Op deze pont wel, die keert nl. nooit om. Vandaar. Dat het in Noord Noorwegen op het water behoorlijk kan spoken is geen verassing. Boven deze trap is een rail gemonteerd waaraan je je met een soort gordijnrunner, maar dan wat steviger, vast kunt houden als je van de trap af moet, en dat moet om bij de auto te komen. 

De brug die je over moet als je naar Sortland wilt, en of de duvel er mee speelt, ook hier gaat de Hurtigruten net weer naar zee.

Een blauw gebouw. 

Maar ook het traditionele rood en geel worden gebruikt.

Zonder dat ik het direct door had, de auto doet ook mee.

Dag 41, 23 juli 2019,  Vandaag weer weinig km. 36 maar. We zijn naar een camping in Myre gereden, daar kunnen we weer wassen en drogen. Zoals vaker staan we aan een fjord, mooi en relaxed. Het uitzicht. Het is hier ook lekker zomer, korte broek, sandalen en luie stoel.

De meeuw houdt de wacht en schijt de rots vol.

een stilleven met drie schelpen op een bank.

Smakelijk eten, meeuw vindt dode vis. Er staat wat hoog gras in m'n beeld, vandaar de wazige vlekken.

en zoekt z'n eigen maaltje bij elkaar

In het avondlicht zie je dat de berg veel groener is dan het overdag lijkt.

Dag 42, 24 juli 2019, Ook vandaag weer weinig km afgelegd, dat leidt ook tot een klein aantal foto's. Het eindpunt van vandaag is Stö, daar gaan we heen om de 25ste met 'Arctic Whale Tours' de oceaan op te gaan. Het weer vandaag is niet al te best, maar de vooruitzichten voor morgen zijn beter. We doen wat boodschappen in Myre, kijken er wat rond, drinken koffie, ze hebben er lekkere taartjes bij en vullen zo de tijd. De rit van Myre naar Stö is best aangenaam, we doen het kalm aan.

Myre is vrij klein en heeel Noors.    De boompjes staan er zomers bij, de wolken doen aan oktober denken

Vermoedelijk is dit het schip dat ons morgen naar de walvissen, orka's en wie weet zee-arenden gaat brengen, Vanuit de camper met natte voorruit gemaakt, Blasius is een katholieke heilige, daar doe ik niet aan. We staan met de camper direct naast het kantoor van de 

Vanuit deze hoek ziet het schip er een flink stuk beter uit

Hoe Noors wil je het hebben?

Verder is er .....een visfabriek? 

......en zijn er mooie vakantieappartementen op mooi stille plekjes aan de oceaan.