Dag 51, 2 augustus 2019 Het landschap aan het begin van de reis heeft nog wat bergjes, maar binnen een paar honderd km wordt het agrarisch platteland. Ook mooi.

In Söderhamn een wandeling, stad die eigenlijk wel een hele of halve wandeldag verdient, maar dat zit er nu niet in. Van alles updaten en downloaden bij de bieb, altijd goed voor goede en gratis Wifi, boodschappen en dan weer verder.

Hoe dichter we bij de grote steden komen hoe meer bekende situaties we tegen komen.

Zo als gezegd  komen we in het agrarisch platteland aan, platteland in een tamelijk letterlijke betekenis. Veel graan.

Gamla (oud) Upsala ligt iets boven de universiteitsstad Upsala. Die heette eerder anders, maar blijkbaar was naam Upsala een prë. Hier de grafheuvels. Er staan borden waarop te lezen is dat de heuvels nogal lijden onder de vele wandelaars, dat helpt weinig. Verbieden is blijkbaar niet mogelijk/gewenst/gebruikelijk. Er zijn wel wandelingen mogelijk olv een gids. Je kunt duidelijk het kapot gelopen pad op de heuvel zien.

Het zijn er nog al wat, het is een imposant gezicht en ik had graag ergens hoog gestaan om een beeld vanuit zo'n perspectief te maken, maar helaas.

In dit oude gebouw is een restaurant gevestigd. Ik heb geen idee wat het oorspronkelijk geweest is. De lantarenpalen zijn  op elkaar bevestigde planken. Ik weet niet hoe zo'n rechthoekige versmalde vorm heet.

De schoorstenen zijn zwaar en rommelig vol gemetseld met natuursteen, Het zal vast wel functioneel zijn, maar wie het weet mag het zeggen. 

Nóg iets dat ik niet kan plaatsen, het staat naast de kerk op het kerkhof, maar lijkt niet op een aparte ruimte voor de doden of diensten. Vooral de aan de linker zijkant bevestigde ?? vind ik bijzonder.

De kerk is van natuursteen, de meeste kerken in Scandinavië zijn van hout, wonderlijk zijn de bakstenen steunberen.

Op het kerkhof, hier nog geheel rondom de kerk gelegen en nog in gebruik, staat dit stuk . Ik zie er een tekening van een schip in.

 

Dag 52, 3 augustus 2019, Na Oud Upsala gaan we vandaag naar het nieuwe Upsala, overigens ook al behoorlijk oud. Upsala is een mooie universiteitsstad. Veel mooie architectuur en een prettige sfeer. Dit is het museum, we zijn er niet in geweest.

Statige straten met mooie 19e eeuwse panden, een kerk die tig keer uitgebreid en veranderd is.

De beste koffie met gebak in Upsala, tip van een bessenverkoopster. En ondanks dat het tamelijk chique is geldt ook hier dat je één keer betaalt voor je koffie en gerust nog meer kunt drinken.

Leuk zo'n kamer met alleen maar spiegels, maar zo hoog hangend kan niemand er in kijken.

En ook deze megaspiegel is ongeschikt om je haar even goed te doen.

Een van de vele universiteitsgebouwen.

Dan weer km maken, Stockholm laten we links liggen

Het equivalent van de Bijlmer en van de Zuid-As, echt het grootste verschil met A'dam zijn de hier en daar zichtbare rotsen.

Hier een buurt waar het mooi wonen is , vooral als je direct aan het water woont.

Stockholm met voorsteden voorbij, weer agrarisch land met vooral graan. 

We stoppen na weer zo'n 250 km. We zijn dan In Söderköping, (seudersjupping) Het water dat je ziet is het Gotakanaal.

Het kanaal en de sluizen zijn in de jaren 20 en 30 van de 19e eeuw, voor het overgrote deel met de hand, aangelegd, toen voor goederenvervoer, nu een paradijs voor vissers, motorjachten, zeilschepen en vaartochten met het soort schepen als de Lindon. De linker kade van het kanaal is volgebouwd met horeca. Wij eten er een heerlijke vissoep. 

Vooral het oude deel dicht bij het kanaal is heel rustiek, mooie in pasteltinten geschilderde huizen

De huizen aan de beek, vlakbij het kanaal zullen zeer geliefd zijn.

Hier is de stilte al ingedaald.

 

Dag 53, 4 augustus 2019, We nemen ons vandaag voor niet zo heel veel km te rijden maar een leuk plekje in of bij een leuk stadje te zoeken. Nada, dit deel van Zweden heeft wat ons betreft niet heel veel te bieden. Dus toch weer 250 km en geeindigd in Växjö. Wel een leuke stad. 

Dit is het stadje van Astrid Lindgren, nou heb ik al de pest aan Pippi Langkous, maar dit was net zo erg. Een mooi oud stadje, eerlijk is eerlijk, maar behalve het Pippi pretpark kun je op een plein met minstens 80 terrasstoelen op zondagmiddag geen koffie krijgen. Blijkbaar net zo moralistisch als het geschrijf van A.L.

Ze lopen hier trouwens behoorlijk achter, TV antennes op het dak. Net zo erg als Karlsson van het dak, ook van A.L.

Dan maar gewoon zelf koffie zetten op een parking bij een tankstation

Bij het vertrek rijdt deze antieke landbouw machine de rotonde op. Beetje onscherp, maar dat moet je maar zien als bescherming van de privacy van de bestuurder.

Even scherp gesteld op de voorruit, die moet nu echt nodig schoongemaakt.

Gelukkig, Pluvius komt te hulp. Een van de mooie tijdloze automodellen, de Volvo P1800. verhoogt de pret.

Het landschap blijft eentonig, heel af en toe iets ruimte in het groen langs de doorgaande weg.

Ook zijn er af en toe stukken bloeiende hei.

Dan zijn we in Váxjö, zoals al gezegd een aardige stad. Dit is een staaltje top timmermanswerk. De onderste balk is aangepast aan het golvende asfalt, De verticale planken vormen een prachtig lijnenspel met allemaal een beetje andere kleur. Ik vind zoiets kunst.

In elke Scandinavische supermarkt en een hoop andere winkels vind je wel een snoepbar. Dit overtreft alles op snoepgebied. Ik heb de twee kanten van het losse snoepassortiment gefotografeerd, de kleuren zijn geweldig, daarnaast zijn er ook meterslange rekken met gigalolly's, chips in 7000 smaken en nog meer. De winkel is groot genoeg voor een niet te grote AH.

Växjö heeft een kerk met bijzonder glaswerk. Dit is natuurlijk geen altaar dat je vaak tegenkomt, zelfs als je veel naar de kerk gaat.

De versiering is ook allemaal glaswerk, ongetwijfeld met een religieuze betekenis, fascinerende kunst.

Deze glazen boom is gevuld met verboden vruchten zou ik zeggen.

Een donkere foto van de glazen boom wilde ik lichter maken, dit is het resultaat, van Goch-achtige kleuren, tegelijk je reinste kitschkerstkaart.

En als we terug lopen worden we behoorlijk nat.

 

Dag 54, 5 augustus 2019, We rijden vandaag naar Kristianstad, dat is iets meer dan 100 km, rustig aan dus. Onderweg valt er echt niks te fotograferen. We staan op een gratis CP zonder faciliteiten, maar vlak bij de stad. Dit shot maakte ik vanaf een brug door en over een natuurgebiedje, ongelofelijk dat zo'n mooi gebied zo dicht bij de stad kan bestaan.

Dit is het bezoekerscentrum waar van alles over het natuurgebied te vinden is, net zoals we dat soort centra in NL hebben.

Een beeld dat je in Zweden dagelijks tegenkomt vader(s) met de kinderwagen en kinderen aan de wandel.

Tekenend voor deze stad is een gebouw, hier het station, met deze stijl, gebouwd schat ik zo rond WOI. Zo zijn er nogal wat, het maakt het een mooie stad.

De voorkant van het station, achter het station een groot commercieel gebouw.

Het museum is gratis, dus maak ik van de gelegenheid gebruik daar even naar het toilet te gaan. De lopende expositie begint met dit welkomstwoord.

Dit straatbeeld vind ik wel mooi, de dame in de rolstoel staat even stil en draait dan de stoel om om achteruit naar de overkant te gaan.

Welkom in de parkeergarage van een groot winkelcomplex.

Deze skater maakte een opmerking over dat sommige mensen niet zo maar gefotografeerd willen worden, hij zelf vond het niet erg hoor, maar anderen.....

Deze 2 pubers zaten vooral  in het winkelcentrum om gezien te worden denk ik.

Nog zo'n mooi straatshot, appende oversteker.

Net buiten het centrum deze bijna lege straat, alleen in de verte wat verkeer.

Begin jaren '90 werd dit pand gerestaureerd, helaas stond er niet bij hoe oud is. Het is één van de weinige echt oude panden van de stad, die in de 17e eeuw door NL'ers gebouwd is in opdracht van Christian IV van Denemarken, destijds was dit stuk Zweden Deens

Grote brede straten met statige panden.

In het natuurinfocentrum zijn deelnemers aan de Zweedse week van de fiets neergestreken voor een hapje en een drankje, van boven lijkt het een stadion

 

Dag 55, 6 augustus 2019, We gaan deze dag naar Ahus, (ôhoes). Daarna naar Simrishamn en kijken daar wat we verder doen.

Ahus is een klein stadje met heel veel authentieke huizen en straatjes. We verlaten Kristianstad, en zo te zien zijn er binnenkort verkiezingen, de posterborden staan al klaar.

Overal wordt hard gewerkt om het graan van het land te krijgen, veel is er al af.

Met dit soort weer in de lucht wil je je graan graag binnen hebben.

De kerk, we zijn er al om half 11, een mooi straatje en een kleurrijk dak.

Een buitengewoon on-Zweeds en ook on-Skaans huis. Bovendien is het foeilelijk. Daarnaast een stadsboerderij-achtig gebouw en eronder een straatje. De architectuur verandert, dit lijkt veel meer op wat je in Noord-Duitsland en Denemarken tegenkomt

De Deense invloeden zijn ook hier zichtbaar, zowel qua kleur als qua bouwstijl

Ahus is een oud stadje, dit gebouw staat aan de kade, de vrachtwagen kan er net even in de smalle straat om uiteindelijk te keren. De uitkijk op het dak doet vermoeden dat het een officiële functie had, "wat komt daar aangevaren?""

Geen idee of dit oud is of gerestaureerd, mooi  is het wel.

Ahoes heeft een vrij groot bedrijf direct aan het water, dat is deels nieuw gebouwd, maar oude onderdelen, ook zaken die denk ik, niet meer functioneel zijn, zijn bewaard. De nieuwe trap is een mooi voorbeeld van moderne industriële bouwkunst.

 Mooi om te zien dat voor oud en nieuw hetzelfde rood gebruikt is.                                     Dit is niet meer in gebruik, er zitten nog wel rail in de straat achter de slagbomen,                                                                                                                                                               maar die zijn nergens op aan gesloten. Geen idee wat het is.

Dit kan best nog actief zijn maar ik betwijfel dat. Opvallend is dat bijna alles in dezelfde tint rood geschilderd is, zelfs de leidingen.

Een kijkje  door het hek naar de binnenstraat,                                                                          Er wordt hier geen Pastis gemaakt hoor, maar Wodka, merk? Absolut

En dan rijden we weer een stukje verder.

Ook hier in Simrishamn veel baksteen als bouwmateriaal, de -voormalige? - synagoge en de kerk hebben allebei de voor noord-oost-Duitsland  en dan vooral de oostzee-steden daar kenmerkende gevels.

Verder is er in Simrishamn weinig te beleven. We rijden naar Ystad, daar is het heel druk,. We rijden iets verder voor een plek en gaan er morgen heen om te kijken en te wandelen. Nog maar eens een boerderij.

 

Dag 56, 7 augustus 2019 We rijden een paar km terug naar Ystad. Ystad ,vooral bekend als de stad van Wallander, de detective gecreërd door Henning Mankell, was en is al veel langer een voor touristen aantrekkelijke stad met de Oostzee en de prachtige oude straten als voornaamste selling points. Je kunt er een tour met gids doen, maar dat slaan we over. 

Dan gaan we richting Trelleborg, dat is het tegengestelde van Ystad, niks wat de moeite waard is om foto's van te maken. Wel lunchen we er lekker. Daarna is het zo laat dat we de oversteek naar Denemarken nog niet maken, morgen dus. In de Oostzee zie je ook altijd zwanen zwemmen, ik denk dat dat komt door het lagere zoutgehalte van het zeewater..

Ook hier is het graan eraf, in Ystad zagen we graansilo's bij de haven die gevuld werden door boeren uit de omgeving met dit soort trekkers . Vanuit de silo werd het daarna in een schip, niet heel groot, gestort.

Deze foto maakte ik terwijl we langs de boerderij reden, niet die hierboven.

We eindigen de dag op een CP iets voorbij Trelleborg op de parkeerplaats van een park, daar wandelden we een poosje en kwamen deze slak tegen.

 

Dag 57, 8 augustus 2019 Vandaag verlaten we Scandinavië, van Trelleborg in Zweden naar Lübeck in Duitsland, eerst over de beroemde brug/tunnel en dan met de boot van Rödby naar Putgarden. Hier de afslag Kopenhagen met op de achtergrond de ook al beroemde gedraaide toren van Malmö.

Hier de brug, de fameuze detective met de zelfde naam, 'Bron', opent met een in tweeën gehakt lijk precies op de grens tussen Zweden en Denemarken.

De brug, die de Sont overspant, heeft een maximale hoogte van 57 mtr, daar kunnen dus behoorlijk grote zeeschepen met gemak onderdoor.

Hier zie de weg eindigen in het het water zonder dat je al kunt zien dat er een tunnel is.

Het lijkt me een KLM toestel dat er net boven vliegt.

Deze brug vind ik ook een plaatje, je moet wel mooi weer hebben.

Ingepakte electriciteitscentrales, wonderlijke architectuur hoor.

De boot naar Duitsland, en nee, het is geen wolk boven de schoorsteen maar rook.

Deze meeuw vloog een tijdje mee in de luwte van het schip. Zo dichtbij dat ik deze foto's kon maken. 

Niet vergeten, 2x klikken is full screen!

Autobahn, dan voel ik me wel thuis.

We staan voor de derde keer op een CP vlak bij het centrum van Lübeck. Lübeck is een fantastische Hanzestad met heel veel mooie oude straten en gebouwen, een genot om te wandelen en foto's te maken.

Ondanks de auto's is dit een mooi en typisch beeld van een oude Hanzestad.

Dat Lübeck oud is vertellen de foto's hieronder. Deze beker is in 1901 gemaakt ter gelegenheid van het 500 jarig bestaan van de georganiseerde schippers/zeelieden. Het schiffergeselschaft. Deze vitrine vind je in een ook al eeuwenoud pand dat ooit van de zelfde club was en wellicht nog is. Nu een restaurant dat volgehangen is met schaalmodellen van oude schepen, het jongste model is van een stoomschip van ver voor WOII. 

Dag 59, 9 augustus 2019, Voor we Lúbeck verlaten gaan we elk nog op stap om foto's te maken, Lübeck is een prachtige stad m,et veel moois.

Achter de statige Hanzepanden bevinden zich heel veel kleine hofjes, Daar kun je gewoon in lopen via een 'Gang"  Dat is dan een straatje dat gewoon een straatnaam heeft. Je komt dan terecht in iets wat een dorpse sfeer heeft, heel smalle straatjes, en prachtige ruime binnenpleintjes. Het moet geweldig zijn daar te wonen, rust, geen auto's voor de deur en op loopafstand van het oude centrum.

Een van de vele oude opslagpanden die in het havengebied staan. Die zijn vrijwel allemaal in gebruik voor van alles en nog wat.

Dit is de trap die het Hanzemuseum in tweeën splitst. Boven kom je aan bij het Burgklooster.

Vanaf het dak van het museum heb je goed zicht op een deel van het oude havengebied.

Het zicht op verschillende daken is ook niet alledaags ,een deel van het museumdak  is begroeid, dat levert dan weer een bijna agrarische scene op.

Net als  de Hef in Rotterdam is ook hier een brug 'voor eeuwig' omhoog gezet. 

De restauratie van dit pand zal nog wel even in beslag nemen.

Hier een mooi stuk baksteengotiek, de foto links is het pand dat op de foto rechts helemaal links staat.

Een serie mooie gevels naast elkaar. Lübeck heeft minstens 10 van deze oude straten met de typische Hanze-panden

Een stukje straat  iets verderop

En ook hier achter de huizen aan de straat hofjes met de rust van een dorp.

We drinken samen een kopje koffie in de stad en eten in de camper een boterham en vertrekken dan naar Lüneburg, 1,5 uur rijden in zuidelijke richting. Lüneburg is ook een Hanzestad. Dat zie je direct aan de huizen in de altstad.

Een straat en een hijsinstalatie

Achterzijde van de grote panden aan de hoofdstraat dan wel de markt.

 

Dag 59, 10 augustus 2019,  De laatste dag van onze reis, we hebben genoten.. Tot slot slechts 2 foto's. In Lüneburg kiezen we het bord Fernverkehr, en vervolgens is het Autobahn, een kleine 400 km naar Zutphen.

Maak jouw eigen website met JouwWeb